- Tarixi
- XIX–XX əsrlər
- YerləşməƏvvəlki toponim
Şörəyel mahalının Ağbaba nahiyəsinin, sonradan Amasiya rayonunun Güllücə kəndində
- YerləşməHazırkı toponim
Güllücə kəndi – 19.04.1991-cü ildən Tsağkut
- Təsnifatı
Memarlıq
- Mövcud vəziyyəti
Qaragüney piri 1987–1991-ci illərdə baş verən azərbaycanlıların deportasiyasından sonra sahibsiz qalıb.
- Məlumat
Qaragüney piri, Qərbi Azərbaycan ərazisindəki digər ibadət ocaqları kimi Azərbaycan xalqına məxsus dini-irfani, sakral-tarixi abidələr kimi maddi-mədəni irsin dəyərli elementlərindən hesab olunur. Toponim “gül” sözünə sifət düzəldən “-lü” və sifətin çoxaltma dərəcəsinin əlamətini bildirən “-cə” şəkilçisinin artırılması əsasında əmələ gəlmişdir. Fitotoponim-dir. Quruluşca düzəltmə toponimdir.
Qaragüney piri Güllücə kəndi yaxınlığında Qaragüney təpəsinin ətəyində, Güllücə kəndinin üstündə yerləşir. Pir qara çay daşından yonulmuş, hündürlüyü iki metrdən artıq olan uzun daşdan (başdaşı) ibarətdir. Onun ətrafına balaca hasar çəkilmişdir. Yaşlıların dediklərinə görə, bu pirin tarixi çox qədimdir. Bəzi ağsaqqalların dediklərinə görə, bu “Qaragüney” adlı bir tanınmış şəxsin qəbridir.
Qaragüney pirini Güllücə kəndinin sakinləri ziyarət edir, üstündə qurbanlar kəsirdilər[i].
Güllücə kəndinin köklü sakinləri azərbaycanlılar olub. Kənddə 1886-cı ildə 193, 1897-ci ildə 288, 1908-ci ildə 324, 1914-cü ildə 378 nəfər yalnız azərbaycanlılar yaşamışdır. 1916–1918-ci illərdə azərbaycanlılar erməni təcavüzünə məruz qalaraq deportasiya olunmuş və Türkiyəyə pənah aparmışlar. İndiki Ermənistanda sovet hökuməti qurulandan sonra onlar doğma yurdlarına qayıda bilmişlər. Burada 1922-ci ildə 517, 1926-cı ildə 553, 1931-ci ildə 576[ii], 1939-cu ildə 624, 1959-cu ildə 594, 1979-cu ildə 985 nəfər[iii] azərbaycanlı yaşayıb. 1989-cu ilin yanvarında kəndin sakinləri tarixi-etnik torpaqlarından deportasiya olunmuşlar. İndi kənddə ermənilər yaşayır.
[i] Səmimi Tacir. Ağbaba ziyarətgahları (ocaqlar, pirlər). Bakı, 2008, səh.22
[ii] Qorqodyan Z. 1831-1931-ci illərdə Sovet Ermənistanının əhalisi, İrəvan, «Melkonyan fond», 1932, s.18-19, 104-105
[iii] Hakopyan T.X., Məlik-Baxşyan St.T., Barseğyan O.X. Ermənistan və ətraf vilayətlərin toponimlər lüğəti, I c., AD, İrəvan, «İrəvan Universiteti», 1986, s.978
